Home » Lekarz i terapeuta » Powikłania stosowania ortez

Powikłania stosowania ortez

1. Powstawanie mechanicznych otarć naskórka i ran w miejscach ucisku szyn lub zawiasów – dotyczy wszystkich ortez z szynami:

  • przy nieprawidłowym dobraniu, zakładaniu, dopasowaniu (zbyt luźne lub zbyt mocne zaciśnięcie pasów, zbyt niskie lub zbyt wysokie założenie ortezy, nieprawidłowe założenie pasków , niezgodnym z zaleceniem ustawieniem zakresu ruchów szyn bocznych)
  • przy długotrwałym stosowaniu ortezy szczególnie w wysokiej temperaturze lub w dużym zapyleniu
  • przy znacznej deformacji stawu , lub otaczających tkanek miękkich
  • przy zaburzeniach czucia z miejscach przylegania ortezy (szczególnie u dzieci)
  • przy stosowaniu większej ilości ortez (np. dwa kolana)
  • u osób wykonujących w ortezie długotrwałe cięższe prace
  • przy zaburzeniach psychicznych, zaburzeniach pamięci
  • u osób starszych ze szczególnie delikatną skórą, wcześniej istniejącymi zmianami troficznymi, u osób z zaawansowaną cukrzycą, zmianami naczyniowymi.

Zlecenia:

  • Częsta kontrola stanu skóry w miejscach przylegania szczególnie w okresie początkowym, u dzieci i u osób starszych, przy zaburzeniach czucia, przy wysokiej temperaturze otoczenia, przy znacznym zapyleniu, przy zmianach troficznych skóry w miejscach kontaktu z ortezą
  • Okresowe rozpinanie, zdejmowanie ortezy podczas długotrwałego stosowania.

2. urazy mechaniczne drugiej kończyny (otarcia i zranienia) elementami wystającymi ortez (zawiasy, paski)
Problem stanowią jedynie osoby ze znaczną koślawością obu kolan wymagające stosowania ortezy jednej lub obu kończyn dolnych (szczególnie kobiet chodzących w spódnicach). W części przypadków stosowanie ortezy dwuszynowej jest niemożliwe, możliwe jest wówczas stosowanie jedynie ortezy jednoszynowej.

3. zmiany skórne alergiczne typu wypryskowego, lub zapalnego (spowodowane wtórnym zakażeniem)

  • spowodowane kontaktem z ortezą – zależne od stosowanych materiałów
  • spowodowane nieprawidłową konserwacją ortezy (pranie, płukanie)
  • spowodowane brakiem higieny osobistej
  • spowodowane maściami, żelami, okładami stosowanymi bezpośrednio przed założeniem ortezy, spowodowane wolno wchłaniającymi maściami
  • spowodowane wysoką temperaturą otoczenia

Zalecenia:
Stosowanie ortez zgodne z instrukcją. W przypadku wystąpienia wymagane ograniczenie stosowania lub nie stosowanie ortezy i kontakt z lekarzem.

4. Zaniki mięśni w okolicy stosowania ortezy – prawdopodobieństwo zależy od okresu stosowania (tygodnie, miesiące) i czasu stosowania przy czynnościach codziennych. Zanik mięśni może być spowodowany samym unieruchomieniem stawu (temblak, ortezy bez zawiasów, zegarowe z zablokowanym lub ograniczonym ruchem, chorobą podstawową, spadkiem aktywności fizycznej osoby chorej. Istotny problem stanowi zanik mięśni uda przy długotrwałym stosowaniu ortez stawu kolanowego i zanik mięśni grzbietu i brzucha przy stosowaniu gorsetów.

Zalecenia:
Systematyczne wykonywanie zaleconych ćwiczeń, tym więcej im dłużej dana orteza jest stosowana w okresie doby. Wzmocnienie gorsetu mięśniowego może spowodować dużo rzadszą potrzebę stosowania gorsetu. W przypadku stawu kolanowego wzmocnienie mięśni uda pozwala znacznie poprawić stabilność stawu i ograniczyć wskazania do stosowania ortezy. W przypadku stawu kolanowego konieczne jest systematyczne wykonywanie nie tylko ćwiczeń mięśnia czworogłowego, ale również ćwiczeń dla grup mięśniowych zależnie od typu niestabilności. W przypadku mięśni grzbietu i brzucha wskazane jest indywidualne dobranie ćwiczeń dla danego pacjenta przez specjalistę rehabilitacji.

5. Wtórna niestabilność stawu kolanowego spowodowana zanikiem mięśni uda w wyniku używania lub nadużywaniem ortezy.

6. Osteoporoza spowodowana unieruchomieniem – dotyczy kości tworzących każdy unieruchomiony staw. Istotne tylko w przypadku długotrwale stosowanych gorsetów. W przypadku zaawansowanej osteoporozy zastosowanie odpowiednio dobranego gorsetu jest leczeniem z wyboru. Wskazane jest pływanie i indywidualne dobrane ćwiczenia dla danego pacjenta przez magistra lub technika rehabilitacji.

7. Obrzęki kończyny poniżej miejsca stosowania ortezy
Problem dotyczy praktycznie każdej ortezy (także bez szyn) nawet prawidłowo dobranej i założonej. Przyczyną jest utrudnienie odpływu krwi żylnej i chłonki. Istotna jest wielkość i szybkość narastania obrzęków od momentu założenia ortezy, szybkość ustępowania po rozpięciu lub zdjęciu. Zwykle wystarcza okresowe rozpinanie lub zdejmowanie, wyższe ułożenie kończyny, wykonywanie zaleconych ćwiczeń. Przy szybkim narastaniu obrzęków, masywnych obrzękach, długotrwałym utrzymywaniu się decyzja o zmianie zasad stosowania ortezy, ewentualnie niemożliwości jej stosowania należy do lekarza prowadzącego. W przypadku obrzęków kończyn dolnych (najczęstsze, najpoważniejsze) wskazane lub konieczne jest stosowanie pończoch lub podkolanówek przeciwżylakowych

Czynniki zwiększające ryzyko powstawania poważnych obrzęków:

  • Nieprawidłowe dobranie, zakładanie, dopasowanie ortezy
  • Wysoka temperatura otoczenia
  • Długotrwałe stanie, siedzenie w zapiętej ortezie kolana ( orteza służy do chodzenia)
  • Występowanie wcześniejsze obrzęków z różnych przyczyn
    • Po przebytych urazach (dotyczy kończyn górnych i dolnych)
    • U osób z niewydolnością krążenia żylnego
    • W schorzeniach ogólnoustrojowych – niewydolność krążenia sercopochodna, niewydolność nerek, zaawansowana cukrzyca, RZS
    • Obrzęki po leczeniu operacyjnym innych schorzeń (np. kończyna górna po mastektomii
    • Obrzęki limfatyczne
    • Występowanie wcześniejsze żylaków kończyn dolnych, stanów zapalnych żył głębokich

Zalecenia:

  • Stosowanie ortezy zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego
  • Prawidłowe zakładanie
  • Okresowe rozpinanie, zdejmowanie ortezy z kontrolą stanu kończyny szczególnie w okresie początkowym, u dzieci i u osób starszych, przy zaburzeniach czucia, przy wysokiej temperaturze otoczenia,
  • Stosowanie podkolanówek, pończoch przeciwżylakowych dobrej jakości z odpowiednim stopniem ucisku
  • Stosowanie ćwiczeń zaleconych przez lekarza prowadzącego
  • Systematyczne leczenie schorzeń będących pierwotną przyczyną obrzęków
  • Ograniczanie czasu stosowania ortezy – jedynie podczas wykonywania czynności przy wykonywaniu których orteza jest niezbędna (np. schodzenie po schodach, wizyta u lekarza)
  • W przypadku nasilonych obrzęków stosowanie ortezy może być niemożliwe okresowo lub na stałe

8. Stany zapalne naczyń chłonnych z okresowymi lub długotrwałymi obrzękami łącznie z uogólnionym zapaleniem naczyń chłonnych (róża) zwykle wymagającym hospitalizacji:

  • jeden z rodzajów obrzęków wywołany długotrwałym uciskiem
  • ryzyko wyraźnie większe u osób z wcześniej istniejącymi obrzękami limfatycznymi lub przebytą różą

Zalecenia:

  • Stosowanie ortezy zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego
  • Prawidłowe zakładanie
  • Okresowe rozpinanie, zdejmowanie ortezy z kontrolą stanu kończyny szczególnie w okresie początkowym, u dzieci i u osób starszych, przy zaburzeniach czucia, przy wysokiej temperaturze otoczenia
  • Stosowanie podkolanówek, pończoch przeciwżylakowych dobrej jakości z odpowiednim stopniem ucisku
  • Stosowanie ćwiczeń zaleconych przez lekarza prowadzącego
  • Systematyczne leczenie schorzeń będących pierwotną przyczyną obrzęków
  • Ograniczanie czasu stosowania ortezy – jedynie podczas wykonywania czynności przy wykonywaniu których orteza jest niezbędna (np. schodzenie po schodach, wizyta u lekarza)

9. Uciśnięcie nerwu spowodowane uciskiem ortezy – może dotyczyć włókien czuciowych (objawem są parestezje lub/i zaburzenia czucia, lub ruchowych – niedowład mięśni (np. opadanie stopy)

  • Nerw promieniowy na poziomie ramienia (ortezy łokciowe)
  • Nerwy na poziomie nadgarstka (ortezy przedramienia)
  • Nerw strzałkowy (ortezy kolana)

Spowodowany długotrwałym uciskiem ortezy – długotrwałą praca, zabawa w ortezie, u osób z zaburzeniami czucia w miejscach przylegania ortezy, u dzieci, u osób z zaburzeniami psychicznymi.
Zwykle są to krótkotrwałe zaburzenia czucia, które mijają po rozpięciu ortezy. W pojedynczych przypadkach możliwa konieczność długotrwałego leczenia rehabilitacyjnego.

Zalecenia:

  • okresowe rozpinanie, zdejmowanie ortezy połączone z kontrolą stanu skóry

10. Okresowe lub długotrwałe niedokrwienie tętnicze

  • Spowodowane długotrwałym uciskiem ortezy – szczególnie u osób z zaburzeniami neurologicznymi (brak lub osłabienie czucia) i z niedokrwieniem tętniczym (zaawansowana miażdżyca, cukrzyca) – pojawia się bardzo silny ból kończyny poniżej ortezy, ochłodzenie zbielenie palców ręki lub stopy – dolegliwości mijają szybko po rozpięciu ortezy zwykle bez poważniejszych konsekwencji.
  • Dotyczy ortez stawu skokowego i przedramienia

Zalecenia:

  • Stosowanie ortezy zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego
  • Prawidłowe zakładanie
  • Okresowe rozpinanie, zdejmowanie ortezy z kontrolą stanu kończyny szczególnie w okresie początkowym, u dzieci i u osób starszych, przy zaburzeniach czucia, przy wysokiej temperaturze otoczenia
  • Stosowanie ćwiczeń zaleconych przez lekarza prowadzącego
  • Systematyczne leczenie schorzeń będących pierwotną przyczyną niedokrwienia
  • Ograniczanie czasu stosowania ortezy – jedynie podczas wykonywania czynności przy wykonywaniu których orteza jest niezbędna (np. schodzenie po schodach, wizyta u lekarza).

11. Urazy mechaniczne drugiej kończyny (otarcia i zranienia) elementami wystającymi ortez (zawiasy, paski)
Problem stanowią jedynie osoby ze znaczną koślawością obu kolan wymagające stosowania ortezy jednej lub obu kończyn dolnych (szczególnie kobiet chodzących w spódnicach). W części przypadków stosowanie ortezy dwuszynowej jest niemożliwe, możliwe stosowanie jedynie ortezy jednoszynowej

12. Powikłania ze strony układu żylnego
Dotyczy wszystkich ortez, ale poważny problem tylko w wypadku ortez stawów skokowych i kolanowych

  • Obrzęki spowodowane uciskiem naczyń żylnych
  • Powstawanie żylaków, stanów zapalnych żył powierzchownych i głębokich
  • Zaostrzenie dolegliwości u osób z wcześniejszymi dolegliwościami ze strony układu żylnego w wywiadzie (żylakami , przebytymi zapaleniami żył głębokich, obrzękami naczyniowymi) P2, D3-D4 (stosowanie i dobieranie ortezy do założonej od kilku dni prawidłowo dobranej pończochy przeciwżylakowej)

Czynniki zwiększające ryzyko:

  • Nieprawidłowe dobranie, zakładanie, dopasowanie ortezy
  • Wysoka temperatura otoczenia
  • Długotrwałe stanie, siedzenie w zapiętej ortezie kolana ( orteza służy do chodzenia)
  • Występowanie wcześniejsze obrzęków z różnych przyczyn

Zalecenia:

  • Stosowanie ortezy zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego
  • Prawidłowe dobranie, zakładanie, dopasowanie
  • Okresowe rozpinanie, zdejmowanie ortezy z kontrolą stanu kończyny szczególnie w okresie początkowym, u dzieci i u osób starszych, przy zaburzeniach czucia, przy wysokiej temperaturze otoczenia,
  • Stosowanie podkolanówek, pończoch przeciwżylakowych dobrej jakości z odpowiednim stopniem ucisku
  • Stosowanie ćwiczeń zaleconych przez lekarza prowadzącego, drenażu ułożeniowego
  • Systematyczne leczenie schorzeń będących pierwotną przyczyną obrzęków
  • Ograniczanie czasu stosowania ortezy – jedynie podczas wykonywania czynności przy wykonywaniu których orteza jest niezbędna (np. schodzenie po schodach, wizyta u lekarza)
  • W przypadku nasilonych dolegliwości ze strony układu żylnego stosowanie ortezy może być niemożliwe okresowo lub na stałe

Grupy zwiększonego ryzyka dla wszystkich typów ortez: – podwyższenie wcześniej opisanego ryzyka o jeden poziom

  • U osób z upośledzoną funkcją umysłową, zaburzeniami pamięci
  • U dzieci
  • U osób z zaburzeniami psychicznymi
  • Przy znacznych zniekształceniach obrysów stawu i deformacjach tkanek miękkich okolicy stawu
  • Przy dużych zmianach troficznych skóry ( owrzodzenia, przewlekła stany zapalne skóry, po RTG terapii) w miejscach przylegania ortezy
  • U osób z zaburzeniami ( osłabieniem lub brakiem) czucia w miejscach przylegania ortezy i /lub w części dystalnej kończyny
  • U osób ze znacznie upośledzoną funkcją kończyn górnych (niemożliwe samodzielne rozpięcie lub zdjęcie ortezy
  • U osób z zaawansowaną niewydolnością krążenia sercopochodną, lub obwodową (zapalenia żył, żylaki, niedokrwienie tętnicze)
  • U osób z chorobami powodującymi znaczne zaburzenia krzepliwości krwi

Powikłania stosowania gorsetów

Grupy zwiększonego ryzyka dla wszystkich typów gorsetów – podwyższenie wcześniej opisanego ryzyka o jeden poziom w jednym lub kilku punktach

  • U osób z upośledzoną funkcją umysłową, zaburzeniami pamięci, z zaburzeniami psychicznymi
  • Przy znacznych zniekształceniach tułowia – patologiczna otyłość, duże skrzywienia i deformacje kręgosłupa i miednicy,
  • Przy dużych zmianach troficznych skóry (owrzodzenia, przewlekła stany zapalne skóry, po RTG terapii) w miejscach przylegania ortezy
  • U osób ze znacznie upośledzoną funkcją kończyn górnych (niemożliwe samodzielne rozpięcie lub zdjęcie ortezy
  • U osób z zaawansowaną niewydolnością krążenia
  • U osób z ograniczoną wydolnością oddechową

1. Powstawanie mechanicznych otarć naskórka, odparzeń i ran w miejscach przylegania szczególnie w ok. krawędzi

  • przy nieprawidłowym dobraniu, zakładaniu, dopasowaniu (zbyt luźne lub zbyt mocne zaciśnięcie pasów, zbyt niskie lub zbyt wysokie założenie gorsetu nieprawidłowe założenie pasków
  • przy długotrwałym stosowaniu szczególnie w wysokiej temperaturze, przy zapyleniu
  • przy znacznej otyłości
  • przy zaburzeniach czucia z miejscach przylegania ortezy (szczególnie u dzieci)
  • u osób wykonujących w gorsecie długotrwałe cięższe prace
  • przy zaburzeniach psychicznych, zaburzeniach pamięci
  • u osób starszych ze szczególnie delikatną skórą, wcześniej istniejącymi zmianami troficznymi skóry

Zalecenia:

  • Stosowanie zgodne z instrukcją -zakładanie bawełnianego podkoszulka pod gorset, okresowe zdejmowanie
  • Utrzymywanie higieny osobistej
  • Kontrola stanu skóry w miejscach przylegania szczególnie w okresie początkowym, u dzieci, u osób starszych, przy zaburzeniach czucia, przy wysokiej temperaturze otoczenia, przy znacznym zapyleniu, przy zmianach troficznych skóry w miejscach kontaktu z gorsetem
  • Okresowe rozpinanie, zdejmowanie gorsetu podczas długotrwałego stosowania
  • Prawidłowa konserwacja (pranie płukanie) W przypadku wystąpienia –ograniczenie stosowania lub nie stosowanie ortezy i kontakt z lekarzem
  • W przypadku wystąpienia –ograniczenie stosowania lub nie stosowanie gorsetu i kontakt z lekarzem

2. Zmiany skórne alergiczne typu wypryskowego, lub zapalnego (spowodowane wtórnym zakażeniem)

  • spowodowane kontaktem z gorsetem – zależne od stosowanych materiałów
  • spowodowane nieprawidłową konserwacją ortezy (pranie, płukanie)
  • spowodowane brakiem higieny osobistej
  • spowodowane maściami, żelami, okładami stosowanymi bezpośrednio przed założeniem ortezy, spowodowane wolno wchłaniającymi maściami
  • spowodowane wysoką temperaturą ,zapyleniem otoczenia

Zalecenia:

  • Stosowanie zgodne z instrukcją -zakładanie bawełnianego podkoszulka pod gorset, okresowe zdejmowanie
  • Utrzymywanie higieny osobistej
  • Kontrola stanu skóry w miejscach przylegania szczególnie w okresie początkowym, u dzieci, u osób starszych, przy zaburzeniach czucia, przy wysokiej temperaturze otoczenia, przy znacznym zapyleniu, przy zmianach troficznych skóry w miejscach kontaktu z gorsetem
  • Okresowe rozpinanie, zdejmowanie gorsetu podczas długotrwałego stosowania
  • Prawidłowa konserwacja (pranie płukanie) W przypadku wystąpienia –ograniczenie stosowania lub nie stosowanie ortezy i kontakt z lekarzem
  • W przypadku wystąpienia –ograniczenie stosowania lub nie stosowanie ortezy i kontakt z lekarzem

3. Zaniki mięśni grzbietu i brzucha prawdopodobieństwo wystąpienia dolegliwości zależy od:

  • okresu stosowania (tygodnie, miesiące, lata)
  • czasu stosowania przy czynnościach codziennych
  • choroby podstawowej
  • aktywności fizycznej osoby chorej.

Zalecenia:

  • Ograniczenie czasu stosowania gorsetu
  • systematyczne wykonywanie zaleconych ćwiczeń, tym więcej im dłużej gorset jest stosowany w okresie doby. Wzmocnienie gorsetu mięśniowego może spowodować dużo rzadszą potrzebę stosowania gorsetu. Wskazane jest indywidualne dobranie ćwiczeń mięśni grzbietu i brzucha dla danego pacjenta przez magistra lub technika rehabilitacji.

4. Osteoporoza kręgosłupa – możliwe nasilenie zmian istniejących w przypadku długotrwale stosowanych gorsetów. W przypadku zaawansowanej osteoporozy zastosowanie odpowiednio dobranego gorsetu jest leczeniem z wyboru.

Zalecenia:

  • Ograniczanie czasu stosowania gorsetu do koniecznego minimum
  • pływanie, trening rowerowy i indywidualne dobrane ćwiczenia dla danego pacjenta przez magistra lub technika rehabilitacji
  • leczenie choroby podstawowej

5. Dolegliwości ze strony układu pokarmowego

Zależne od:

  • budowy ciała pacjenta(długość tułowia, obwody bioder, pasa, w linii łuków żeber).
  • Rodzaju i typu wybranego gorsetu – często gorset już przy próbie założenia nie leży i dobry dobór zależy od doświadczenia rehabilitanta dobierającego gorset w sklepie – lekarz zleca zwykle rodzaj, a sprzedawca dobiera typ. Optymalny jest ten wyrób w którym:
    • najbardziej zmniejszają się dolegliwości będące przyczyną wystawienia wniosku (I etap wyboru – szczególnie w ostrych zespołach bólowych)
    • pacjentowi najłatwiej wykonać proste czynności (wstanie z pozycji siedzącej, założenie butów, podniesienie drobnego przedmiotu z podłogi, przeniesienie krzesła (II etap wyboru z ostrym zespołem bólowym, I etap dla przewlekłych zespołów bólowych)
    • pacjentowi najłatwiej wykonać cięższą pracę –podniesienie przedmiotu o masie 20kg

Wiele dolegliwości pojawia się już przy próbie zakładania gorsetu: dyskomfort, uczucie duszności, kwaśne lub gorzkie odbijania, pieczenie w przełyku, zgaga, bóle w ok. prawego łuku żeber powodując rezygnację z danego typu gorsetu już na etapie wyboru. Dolegliwości nasilają się jeśli założenie gorsetu nastąpiło bezpośrednio po spożyciu posiłku lub wypiciu większej ilości płynów.

Przy stosowaniu długotrwałym:

  • zaburzenia perystaltyki jelit – wzdęcia zaparcia
  • nasilenie dolegliwości w przypadku przepukliny rozworu przełykowego – duszności , złe samopoczucie
  • nasilenie dolegliwości w przebiegu choroby wrzodowej, refleksu żołądkowo przełykowego – zgaga, kwaśne odbijania bóle brzucha, dyskomfort
  • nasilenie dolegliwości ze strony wątroby i pęcherzyka żółciowego ( szczególnie w przypadku ich powiększenia) gorzkie odbijania, nasilenie dolegliwości bólowych)

Stopień nasilenia dolegliwości może znacznie ograniczyć lub nawet uniemożliwić stosowanie gorsetu

Zalecenia:

  • ograniczenie czasu stosowania gorsetu do niezbędnego minimum
  • systematyczne stosowanie odpowiednio dobranych przez magistra lub technika rehabilitacji ćwiczeń
  • unikanie zakładania gorsetu bezpośrednio po spożyciu posiłku lub większej ilości płynów
  • leczenie chorób podstawowych

6. dolegliwości ze strony układu moczowego

  • u osób z problemami w wywiadzie
  • u osób z wysiłkowym nietrzymaniem moczu stosowanie gorsetu może nasilać dolegliwości
  • w przypadku ostrych infekcji układu moczowego stosowanie gorsetu może nasilać dolegliwości

Zalecenia:

  • ograniczenie czasu stosowania gorsetu do niezbędnego minimum
  • systematyczne stosowanie odpowiednio dobranych przez magistra lub technika rehabilitacji ćwiczeń
  • unikanie zakładania gorsetu bezpośrednio po spożyciu posiłku lub większej ilości płynów
  • leczenie chorób podstawowych

7. dolegliwości ze strony układu oddechowego

  • u osób z problemami w wywiadzie
  • uczucie duszności i ograniczenie wydolności oddechowej może okresowo znacznie ograniczyć lub nawet uniemożliwić stosowanie gorsetu

Zalecenia:

  • ograniczenie czasu stosowania gorsetu do niezbędnego minimum
  • systematyczne stosowanie odpowiednio dobranych przez magistra lub technika rehabilitacji ćwiczeń
  • unikanie zakładania gorsetu bezpośrednio po spożyciu posiłku lub większej ilości płynów
  • leczenie chorób podstawowych

Powikłania przy stosowaniu kamizelek obojczykowo-barkowych

Otarcia naskórka na szyi

  • wskazana higiena pacjenta

Odparzenia – szczególnie przy wysokich temperaturach najczęściej na brzuchu i w dole pachowym

  • utrzymywanie higieny osobistej, kontrola stanu skóry

Ograniczenie ruchów czynnych i biernych w stawie ramiennych i łokciowym

  • jest następstwem długotrwałego unieruchomienia stawów – następstwo stanu chorobowego, a dopiero wtórnie stosowania ortezy
  • orteza pozwala na wykonywanie ćwiczeń biernych stawie ramiennym i łokciowym w zakresie dozwolonym przez lekarza prowadzącego

Powikłania przy stosowaniu prostotrzymaczy

Otarcia naskórka, odparzenia szczególnie przy wysokich temperaturach

  • utrzymywanie higieny osobistej, kontrola stanu skóry

Parestezje i zaburzenia czucia w zakresie kończyn górnych

  • poluzowanie, przesunięcie pasków lub zdjęcie powoduje całkowite ustąpienie dolegliwości

Nieprawidłowa korekcja postawy u młodzieży (hyperkorekcja)

  • nadgorliwe stosowanie ortezy przez rodziców – wydłużanie czasu stosowania, nadmierne dociąganie pasków, brak nadzoru lekarza prowadzącego, stosowanie ortezy na własną rękę

Powikłania przy stosowaniu barkowych ortez ósemkowych

Otarcia naskórka, odparzenia szczególnie przy wysokich temperaturach

  • utrzymywanie higieny osobistej, kontrola stanu skóry

Parestezje i zaburzenia czucia w zakresie kończyn górnych

  • przy stosowaniu okresowo w okresie doby – poluzowanie, przesunięcie pasków lub zdjęcie powoduje całkowite ustąpienie dolegliwości
  • przy stosowaniu w sposób ciągły w okresie 3-6 tyg bez możliwości zdejmowania (Uszkodzenie splotu ramiennego) – ryzyko mniejsze niż przy stosowaniu klasycznego unieruchomienia

Zaburzenia ukrwienia, obrzęki kończyny górnej

  • przy stosowaniu okresowo w okresie doby – poluzowanie, przesunięcie pasków lub zdjęcie powoduje całkowite ustąpienie dolegliwości
  • przy stosowaniu w sposób ciągły w okresie 3-6 tyg bez możliwości zdejmowania

Zaburzenia ustawienia odłamów kostnych, brak zrostu – istnieje przy każdym rodzaju unieruchomienia – ryzyko podejmuje lekarz zlecając ortezę. Ryzyko zwiększa się przy niezdyscyplinowaniu pacjenta